منابع یا لامپ های اسپکتروفتومتر زیرقرمز (FTIR)

منابع مولد تابش زیرقرمز، مواد جامد خنثی هستند که با جریان برق تا حدود ۲۰۰۰ کلوین گرم می شوند و نمودار شدت آنها برحسب طول موج، مشخصه های جسم سیاه را دارد. شدت تابش نشر شده از این منابع در عددموج ۵۰۰۰ cm^-1 بیشینه و در ۵۰۰ cm^-1 به حدود ۱% این مقدار بیشینه کاهش می یابد. یکی از مهمترین منابع نوری مورد استفاده در دستگاه های زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR)، تابشگر نرنست (Nernst glower) است. این منبع، یک میله یا سیلندری به قطر ۲ میلیمتر و طول ۳۰ میلیمتر، متشکل از اکسیدهای عناصر خاک های نادر، مانند زیرکونیا، ایتریم و توریم است. آن را می توان تا ۱۸۰۰ کلوین گرم کرد. به منظور صدمه ندیدن و طول عمر زیاد، عمل گرم کردن این منبع و نیز شدت جریان الکتریکی به کار رفته باید به گونه ای باشد که منبع با سرعت و شدت داغ نشود. مهمترین مزیت آن ایجاد محدوده وسیعی از تابش زیرقرمز است و در مدت زمان طولانی، شدت تابش ثابت می ماند. یکی ازمهمترین معایب این منبع، شکنندگی مکانیکی آن است. از جمله معایب دیگر، متمرکز بودن این منبع در طیف نواحی مرئی و زیرقرمز نزدیک است. منبع دیگر گلوبار (Globar)، میله ای از جنس کاربید سیلیسیم با قطر ۵ میلیمتر و طول ۵۰ میلیمتر است. این منبع، به منظور اجتناب از اکسایش، در دمای کمتری نسبت به تابشگر نرنست (حدود K1600) کار می کند. گلوبار در نواحی زیر ۵۰۰ cm^-1 توان خروجی بیشتری نسبت به تابشگر نرنست دارد. وقتی تا ۱۳۰۰ الی K1700گرم شود، تابش شدید زیرقرمز ساطع می کند و بیشینه تابش آن در ۵۲۰۰ cm^-1 است. بر خلاف تابشگر نرنست، این منبع خود شروع کننده است و به طور مناسبی می تواند با یک مبدل مرئی کنترل شود. همچنین بر خلاف تابشگر نرنست، به طور رضایت بخشی در طول موج های بیشتر از ۶۵۰ cm^-1 (0.15 µ) استفاده می شود. یکی از معایب اصلی آن، کم بودن شدت آن نسبت به تابشگر نرنست است. سومین منبع تابش زیرقرمز پیچۀ نیکروم است که توسط جریان برق تا حد التهاب داغ می شود. در ناحیۀ زیرقرمز، شدت این منبع در مقایسه با دو منبع دیگر کمتر، ولی دوام و طول عمر آن بیشتر است.